اخلاق علوی

عبادت و بندگی صحیح آن است كه آنچه خداوند به آن امر فرموده شده انجام شود نه آنچه كه هوای نفس ما و یا هوای نفس جمع ما به آن دل خوش دارد

عبادت و بندگی صحیح آن است كه آنچه خداوند به آن امر فرموده شده انجام شود نه آنچه كه هوای نفس ما و یا هوای نفس جمع ما به آن دل خوش دارد .

نماز و روزه و حج و جهاد كه هر كدام عبادتی است سخت و طاقت فرسا ، معیار بندگی نیستند . مسائل دیگری در كنار عبادت ها هست كه آنها را تحت الشعاع قرار می دهد .

چه بسا یك ركعت نماز عالم به مجموع عبادت های عمر جاهل بچربد و یك سجده با توجه ، از یك عمر عبادت بی توجه برتر باشد .

و چه بسا یك نماز همراه با خلوص از یك عمر عبادت همراه با عجب و ریا افضل باشد . بلكه حتی ارتكاب یك بدی كه انسان در نفس خود متنفر شود بهتر از انجام یك كار خوب باشد كه انسان را به عجب بكشاند . از همه مهمتر این كه گریه های شبانه عابدان شب زنده دار تلاوت كننده كتاب خدا ، در حالی كه دشمن رسول او باشند پشیزی ارزش نداشته و در قیامت هیچ به كار آنها نیاید

منبع:http://www.aftabir.com